Książeczka do celów sanitarno-epidemiologicznych straciła moc prawną.
Wcześniejsze rozporządzenie nakładało obowiązek posiadania książeczki do celów sanitarno-epidemiologicznych. W aktualnym stanie prawnym konieczność posiadania „książeczki sanepidowskiej” nie została uregulowana w żadnym akcie prawnym.
Natomiast zgodnie z ustawą z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (J.t.: Dz. U. z 2017 r. poz. 149, z późn. zm.) osoby pracujące, które w ramach powierzonych obowiązków mają styczność z żywnością, obowiązkowo podlegają badaniom do celów sanitarno-epidemiologicznych.
Obecnie obowiązująca ustawa (z dnia 5 grudzień 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi) nakłada na lekarza jedynie obowiązek wydania orzeczenia lekarskiego o zdolności lub przeciwwskazaniach do wykonywania prac, przy których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia lub choroby zakaźnej na inne osoby. Treść takiego orzeczenia wpisywana jest do karty badań dla celów sanitarno-epidemiologicznych.